ေၾကြရွာတဲ့ သစ္ရြက္ေတြမွာေတာင္
ခိုစရာေျမျပင္ရွိေသးတယ္၊
ေဝဒနာနဲ ့ႏွစ္ရက္ေတြမွာငါ
ငိုစရာရင္ခြင္ မရွိဘူး။
ကံၾကမၼာက အတင္းပစ္ခ်လိုက္တဲ့တိုက္ပြဲမွာ
ေလာကဓံရဲ ့ လက္သီးခ်က္ေတြနဲ ့
ဘဝက ခဏခဏ ကြဲတယ္။
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြထဲက
စိမ့္ထြက္လာတဲ့ေသြးေတြကို
အၾကင္နာလက္ေတြနဲ ့
ဘယ္သူလာ ေဆးထည့္ေပးပါ့မလဲ။
ေၾသာ္...
ငါ့ပါးႏွစ္ဘက္ကမ္းေျခမွာ
အားတက္ေစမဲ့ “အနမ္းေလွ” ဟာ
ဘယ္အခ်ိန္လာေရာက္ ဆိုက္ကပ္ေလမလဲ။
အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ ေမ်ာေနတဲ့ရက္ေတြလြန္ေစ
ဘဝေပးကုသိုလ္ကို မာန္မဖြဲ႕ပဲ
ကံၾကမၼာကို ငါတို႔တလွည့္အံတုၾကပါစို႕၊
ခက္ခဲတဲ့ဘဝ ငါတို႔အတူလက္တြဲၿပီး ရင္ဆိုင္ၾကပါစို႔.......
#Unicode
ကြွေရှာတဲ့ သစ်ရွက်တွေမှာတောင်
ခိုစရာမြေပြင်ရှိသေးတယ်၊
ဝေဒနာနဲ ့နှစ်ရက်တွေမှာငါ
ငိုစရာရင်ခွင် မရှိဘူး။
ကံကြမ္မာက အတင်းပစ်ချလိုက်တဲ့တိုက်ပွဲမှာ
လောကဓံရဲ ့ လက်သီးချက်တွေနဲ ့
ဘဝက ခဏခဏ ကွဲတယ်။
ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေထဲက
စိမ့်ထွက်လာတဲ့သွေးတွေကို
အကြင်နာလက်တွေနဲ ့
ဘယ်သူလာ ဆေးထည့်ပေးပါ့မလဲ။
သြော်...
ငါ့ပါးနှစ်ဘက်ကမ်းခြေမှာ
အားတက်စေမဲ့ “အနမ်းလှေ” ဟာ
ဘယ်အချိန်လာရောက် ဆိုက်ကပ်လေမလဲ။
အတွေးကိုယ်စီနဲ့ မျောနေတဲ့ရက်တွေလွန်စေ
ဘဝပေးကုသိုလ်ကို မာန်မဖွဲ့ပဲ
ကံကြမ္မာကို ငါတို့တလှည့်အံတုကြပါစို့၊
ခက်ခဲတဲ့ဘဝ ငါတို့အတူလက်တွဲပြီး ရင်ဆိုင်ကြပါစို့.......
No comments:
Post a Comment